Το έθιμο αυτό χάνεται στα βάθη των χρόνων. Μικροί μεγάλοι , βρίσκονται σε διαρκή κίνηση. Τα σπίτια πανέτοιμα και τα σιτζιούκια κρεμασμένα στο σχοινί.

Από βραδύς το χωριό γεμίζει µε κλαρίνα και νταούλια. Αυτόµατα δημιουργούνται οι παρέες και το γλέντι αρχίζει σε κάθε γειτονιά πλατεία και καφενείο. Όλοι χορεύουν και τραγουδάνε στην πλατεία του χωριού. Στη συνέχεια παίρνουν τους δρόµους µε τα όργανα και πάνε σε σπίτια όπου λένε τις ευχές συνεχίζοντας µε χορό και τραγούδι έως το πρωί.

 

Το πρωί οι δρόµοι θα γεμίσουν από τα μικρα παιδιά που έχουν έτοιµα τα χρωματιστά σακούλια και ης τζουµάκες (ραβδιά που έχουν περασμένα στο ένα άκρο τους ένα χοντρό και ροζιασμένο κυλινδρικό ξύλο ,σαν σφυρί),µε τις όποιες θα χτυπήσουν τις εξώπορτες των σπιτιών για να φέρουν σε κάθε σπίτι το μήνυμα της γεννήσεως του Χριστού. Εκεί οι νοικοκυρές θα τους δώσουν κουλούρες κάστανα μανταρίνια σοκολάτες και θα τα «δωρίσουν »

Κόλιαντα µπάµπου µ , κόλιαντα κι µένα ν κολιαντίνα.

Κι µένα την τρανήτερη κι τώρα κι του χρόνοu.

Κι αν δεν έχεις κόλιαντινα, δος µ ένα σιτζιούκι,

Κι αν δεν έχεις κι σιτζιούκι, δος µ ένα κορίτσι

Κι τι του θέλεις γάϊδαρε του ξένου του κορίτσι;

Να το φιλώ να του τσιµπώ να µι ζισταίνει του βράδυ.

ΚΟΛΙΑNTΑ ΜΠΑΜΠΟΎ ΚΟΛΙΑΝΤΑ

 

Κάλαντα ἀπο την Εράτυρα (Σέλιτσα) Κοζάνης από την αείμνηστη Δήμητρα Τσιαμπαρλή

 

Κόλιαντα στο Καζάνι ( 2015 )